Меге
Меге [ъ]:
Уткалары
I.
- Шынныг чүвени сагыштыы-биле хажыдары, шын эвэс чүүл.
Оор, меге кылбаан, актыг кижи мен, оглум (М. Кенин-Лопсаң).
- Хоп, нүгүл, хоп(нүгүл)-биле холбашкан. Меге чугаа тарадыр.
- демд. Шын эвес, шынны өжэгээр хажыткан.
- демд. Мегелеп өттүндүр кылган. Меге документ. Меге акша.
- демд. Шын эвес үндезинниг, частырыглыг. Меге өөредиг.
- демд. Авыяастыг, кажар, мегеленген.
Черле ындыг чүве, меге каткылыг (С. Сарыг-оол).
II. диалект: Күжүген хевирлиг, ынчалза-даа оон биче, сиген, хая карты чиир амытан. Хая кырында меге чыдыр.
Ийилээр логикада
Меге — бооп болур ийи байдалдың бирээзи. Меге — алыс шынга удур уткалыг.
Дөс
- Тыва дылдың тайылбыр сөстүү. Том II, "Наука", Новосибирск 2011ч.